СУОЛ МЕДИҲАМУ ПОСУХ…
Барои кайфияти худ бисёр китоб мехонам, ба ман интернет мусоидат менамояд.
Ҳамарӯза дар канори набераҳо ҳастам ва аз муваффақиятҳои онҳо шод мешавам, шукри зиндагии осуда менамоям. Чун кулли ҳамватанон аз фаро расидани сулҳу ваҳдати миллӣ дар кишвар, аз он ки Душанбеи ҳамешабаҳори азизи мо торафт зеботар мешавад,хушҳол мегардам. Ба ҷои сиёсатмадори ботаҷриба ва донандаи хуби хоҷагии халқ ба вазифаи шаҳрдор омадани як ҷавонро назари шубҳа қабул намудам. Гарчанде медонистам, ки Президенти мамлакат, ки дар шароити мураккаби сиёсӣ, иқтисодӣ ва ҳарбӣ обу тоб ёфтааст дар ин айёми барои мамлакат тақдирсоз ҳеҷ гоҳ иқдоми саросемавор намекунад. Гузашти вақт дуруст будани интихоби Эмомалӣ Раҳмонро собит намуд. Аз моҳи апрели соли 2017-ум, аз замони таъин шудани Рустами Эмомалӣ ба вазифаи шаҳрдори пойтахти кишвар он гул-гул мешукуфад, ки ин раванд итминони мардумро ба фардои нек қавитар месозад. Ҳамаи ин дар пеши назари мо амалӣ мешавад, ва мо шоҳиди зиндаи ин дастовардҳо мебошем. Ва дар ҳамин айёми созандагиву бунёдкорӣ аз қазо ин коронавируси лаънатӣ паёдо шуд. Ҳамчун меҳмони нохонда, бо ниятҳои нопок омад ва таъкид месозад, ки ӯ пандемияи биму ҳарос ва тарсу ваҳм аст. Бо гузашти вақт маълум гардид, ки коронавирус бештар дар ҷойҳое пирӯз мешавад, ки он ҷо бепарвоӣ ҳукмфармост ва қоидаҳои беҳдошт риоя намешаванд, ба тавсияҳои мутахассисон гӯш намедиҳанд. Солҳои 80-уми асри гузашта ман дар мактаби олиҷаноби иттифоқҳои касабаи ИҶШС таълим мегирифтам ва моро бо усулҳои гуногуни мубориза бо бемориҳои сироятӣ шинос менамуданд. Бо паҳн шудани коронавирус дар ҷаҳон, аз ҷумла дар кишвари мо маро эҳсоси нигаронӣ барои наздикон, барои аҳолии Тоҷикистон фаро гирифт. Во аҷабо, аз он ки вирус ба Тоҷикистон низ ҳамлавар шудааст, баъзе нафарони курдил аз қабили Муҳиддин Кабирӣ ва атрофиёни ӯ изҳори хушнудӣ намуданд, гӯё ки ин вабо, ки пеши он ҳатто давлатҳо ва ҳукуматҳо оҷизӣ мекашанд, бародар ё қудои онҳо бошад. Онҳо бар он ақидаанд, ки ин вабо ба онҳо барои расидани ҳадафҳои нопокашон, яъне нотинҷ кардани авзои ҷомеа мусоидат менамояд. Мақолаҳои пайиҳам интишоршавандаи онҳо ва муроҷиатҳои видеоиашон ба халқи кишвари мо, ҳатто таҳлили сарсарии мазмуни навиштаҷоту гуфторашон маро ба чунин хулоса овард: хоҷагон ва устухонпартоёни ин ватанфурӯшони зархарид дар назди Кабирӣ масъала гузоштаанд, ки ҳамчун сиёсатмадори ношуд ё вазифаи роҳбари ҳизби дар Тоҷикистон мамнуъро тарк намояд, ё аз ҳамаи воситаю имкониятҳо, ҳатто аз фоҷиаи инсонҳо, ҳар гуна вабоҳо истифода бурда дар ҷумҳурӣ бесарусомонӣ эҷод созад. Фаъол шудани ӯ дар ин давра аз он шаҳодат медиҳад, ки ӯ роҳи дуюм, роҳи душманӣ ва хиёнатро ба халқи худ интихоб намудааст то хоҷагонашро розӣ намояд. Ӯ илоҷи дигар ҳам надорад ба ҷуз он ки итоат намояд ва ҳар фармудаи саркардагонашро филфавр иҷро кунад. Аз ӯ нафратам омад, зеро ҳар як сиёсатмадори андаке дурбин мефаҳмад, ки бо мақсадҳои сиёсӣ истифода намудани фоҷиаи инсон, дарди ба беморӣ гирифтор шудагон худкушӣ асту бас ва аз анҷоми фаъолияти сиёсии ӯ дарак медиҳад. Инро хоҷагони вай – кормандон хадамоти махсуси кишварҳои хориҷӣ низ хуб дарк менамоянд. Ах ин ҷо ба ман маълум гардид, ки Кабирӣ дар тахтаи шоҳмот ҳеҷ гуна афсар нест, балки донаи қаторист дар бозии аҷнабиён бо нияти суст намудани пояҳои давлат дар Тоҷикистон. Итминони комил дорам, киистифода аз мушкилоти ба вуҷудомадавобаста ба пандемияи коронавирус аз ҳадафҳои стратегии онҳо дар ин даврамебошад. Яқинаст, ки бо мурури маҳдуд шудани пандемияи коронавирус дар кишвар пойдеворе, ки Кабирӣ ва ҷонибдорони ӯ дар болои он бинои хаёлии худро сохтани буданд, барбод меравад, зеро он пойдеворбебунёдаст. Онҳоумеддоштанд, кибокумакивабобесуботиро дар кишвар ба вуҷудмеорандва ба домиҷаҳолатмекашандва дар натиҷа он ҷангифалокатборе, кимо аз саргузаронидембозтакрормеёбад. Аммотириионҳохокмехурад, зеро мардумиТоҷикистон он давраро дар ёддоранд. Мо медонем, ки ғояҳои экстремистии ҳизби дар Тоҷикистон мамнуъ дар саросари ҷумҳурӣ, алалхусус дар ноҳияҳои Фархор, Бохтар, Вахш, шаҳрҳоиКӯлоб, Бохтар (Қурғонтеппа)ва Душанбе чӣ фоҷиаеро ба бор овардабуданд. Дар баъзе ҷойҳо одамон бар асари гуруснагӣ мефавтиданд, дар ҷойҳои дигар ҳамяроқони М. Кабирӣ одамонро зинда ба зинда гӯр мекарданд. Магар инро фаромӯш метавонсохт? Магар одами солимфикр такрор шудани он ҳодисаҳои хуношомро мехоҳад? Бар хилофи Кабирӣ ва аъзои тими ӯ дар бисёр кишварҳо нерӯҳои солими оппозитсионӣ бар он мекӯшанд, ки на дар сухан, балки дар амал мекӯшанд, ки ба пешрафти кишварҳои худ мусоидат намоянд, то ин ки одамон зиндагии беҳтар дошта бошанд. Сарварони ин нерӯҳои оппозитсионӣ аз Кабирӣ хеле боақлтару хирадманду дурбинтаранд, маълумоти хуб, одобу услуб ва фарҳанги сиёсӣ доранд. Онҳо ҳеҷ гоҳ фоҷиаи инсонҳоро ба мақсадҳои сиёсии худ истифода намебаранд, он чиро ки Кабирӣ ба худ раво мебинад... Дар робита ба ин мехоҳам ба сад суоле, ки маро ва дӯстонамро ба ташвиш оварданд посух пайдо кунам. Инак он суолҳо:
1. Кӣ аз сарварони ҷаҳонии оппозитсия мансубияти худро ба хадамоти махсуси кишварҳои хориҷӣ пинҳон намекунад ва ба таври ошкоро бар алайҳи кишвари худ ва халқи худ фаъолияти харобкунанда мебарад?
Ҷавоб: ҳеҷкас ба ҷуз сиёсатмадори худ эълонкардаи на ин ки миқёси ҷаҳонӣ, балки ҳатто на миқёси ҷумҳуриявӣ – Кабирӣ.
2. Кадоме аз сарварони нерӯҳои оппозитсионӣ дар ШМА, Аврупо ё Россия боистифода аз фоҷиаи умумиинсонӣ – паҳншавии коронавирус дар кишвар ҳокимияти иҷроияи кишвари хешро гунаҳкори ҳама нокомиҳо эълон менамояд?
Ҷавоб: ягон нафар сиёсатмадор на дар ягон гушаи ҷаҳон. Аксари сиёсатмадорони дунё ашхоси Худотарсанд ва ҳар шикастро “Хости Парвардигор” медонанд, фақат Кабирӣ ва атрофиёни ӯ бошанд ҳама гуноҳро ба сари роҳбарияти кишвар мезананд.
3. Кадоме аз нерӯҳои оппозитсионӣ дар ҷаҳон дар чунин давраи барои халқҳо ва кишварҳо ниҳоят гаронфоҷиаи инсониро барои татбиқи ҳадафҳои ночизи доира ва ҳизби хеш, барои амалӣ сохтани ғояҳои душманона, ки бештар табиати хусусӣдоранд?
Ҷавоб: касе ва ҳеҷгоҳ, ба ҷуз М. Кибирӣ.
4. Кадоме аз нерӯҳои оппозитсионӣ дар ҷаҳон бо истифода аз фоҷиаи инсонӣ халқи худро ба саркашии шаҳрвандӣ даъват менамояд?
Ҷавоб: ҳеҷкас, ба ҷуз М. Кабирӣ.
5. Кадоме аз сарварони оппозитсия дар ҷаҳон дар хориҷа пинҳоншуда ва ба истифода аз пандемия модарон ва хоҳарони худро ба амалҳои зидиконститутсионӣ даъват менамояд?
Ҷавоб: ҳеҷкас, ба ҷуз М. Кабирӣ ва ҷонибдорони ӯ.
6. Ки аз сарворони оппозитсия дар ҷаҳон ҳамарӯза дар воситаҳои ахбори оммавӣ якзайл ҳамон як туҳматро ба ҳокимияти сиёсии кишвари хеш интишор месозад?
Ҷавоб: ягон сиёсатмадоре, ки ба худ эҳтиром дорад, намегузорад, ки аз ӯ тӯтӣ созанд, инро ба худ фақат Кабирӣ раво мебинад.
7. Ки аз ҷонибдорони нерӯҳои оппозитсионӣ дар ҷаҳон камераи видеоӣ дар даст фоҷаи инсонӣ, гури фавтидагонро сабтменамояду онро бо мақсади бадном сохтани ҳокимият дар кишвар чун маводи ҳангомаҷӯёна истифода мебарад?
Ҷавоб: ҳеҷ нафар аз сарварон, ба ҷуз Кабирӣ ва ҷонибдорони ТТЭ ҲНИ. Барои ҳамаи ҳизбҳои сиёсии ҷаҳон ин амали ношоиста мамнуъ ҳисоб мешавад, ба ҷуз ТТЭ ҲНИ.
8. Ба ман ягон ташкилоти сиёсиеро дар ҷаҳон номбар кунед, ки ба элитаи сиёсии кишвари худ ягон иртибот надошта, бе иҷозати ИН ЭЛИТАИ СИЁСӢ аз номи он ҳарф мезанад?
Ҷавоб: фақат саркардаи гурезаҳо – Кабирӣ!
Хонандаи гиромӣ барои хаста накардани Шумо бо суолу ҷавобҳои дигар дар бораи табиати ҷинояткоронаи М. Кабирӣ, ин корро ба дафъаи дигар мегузорам. Фақат ҳаминро мегуям, ки баҳои ниҳоӣ додан ба нақшаҳои стратегии Кабирӣ ва иброз доштан, ки ин нақшаҳо пурра барҳам хурданд ҳанӯз барвақтаст. Фақат ҳаминро таъкид месозам, ки нақшаи стратегӣ доир ба суст намудани ғояҳои давлатдории мо худ бехабар гирифтори коронавирус шудааст, ва дар ҳолати набзи ҷон қарор дорад. Мо бошем дар вазъияте ҳастем, агар оқилона ва ба манфиати шаҳрвандони кишвар кор барем, пас нақшаҳои Кабирӣ ва ҷонибдорони ӯ ба мисли коронавирус ба нестӣ мераванду ҷовидон гумном мешаванд.
Муллоев Дилшод,
мудири шуъбаи институти фалсафа, сиёсатшиносӣ
ва ҳуқуқи АМИ ҶТ, номзади илмҳои ҳуқуқшиносӣ
