Разолат бемории хоси одамони ночиз аст
Иқрор мешавам, ки дер боз чунин филми ҳуҳҳатиро, ки дар он солҳои фоҳеабор ватани манро ба ҳанги бародаркўше, ки наздики панҳ сол идома ёфт ва боиси марги беш аз 150 ҳазор бародарону хоҳарон гардид, надидаам.
Дар филм бо далелҳои мушаххас муайян карда шудааст, ки нақши Ташкилоти террористию экстримистии ҳизби наҳзати ислом, ки фаъолияти он дар Тоҳикистон мамнуъ аст ва роҳбарони ин гурўҳҳо дар хиёнат ва манфиатҳои шахсии давлату миллати худ ва оқибатҳои ин фоҳеа, ки дар виҳдони ин гурўҳ, ки дар асоси фундаменталӣ, экстримистӣ ва пурра ба манфиати як хоҳагони хориҳӣ, ки кӯшиши ворид кардани ҳар гуна таассуби динӣ ба асосгузорони ҳукумати Ҳумҳурии Точикистонро доштанд, намоиш дода шудааст.
Дар филм одилона, дуруст ва бе ягон эҳсос такя ба далелҳои мушаххас сиёсати ҳамъиятӣ, иктисодӣ ва барои мардум шароити фоҷеавӣ, ки дар ҳумҳурӣ ҳанги шаҳрвандӣ ҷараён дошт, нишон дода шудааст.
Дар навор ҳолати равонии инсон ва ҳомеа, ки дар шароити ҷанги шаҳрвандӣ наздикону пайвандонашонро аз даст доданд, дида мешавад.
Такя ба ҳуҳҳатҳои он замон мо мушоҳида менамоем , ки чонибдорони фундаментализми ислом, ки дар Точикистон мамнуъ аст, аз идиологияи равияи ваҳҳобия истиофода карда, фармоишҳои хоҳагони хориҳиашонро иҳро мекарданд.
Узви ин гурўҳҳо душманони худро пайи ҳам намояндагони равшанфикрони тоҷикро ба халокат расонда , кўшиши мардумро ба гумроҳӣ афтонда, Тоҷикистонро ба асримиёнагӣ табдил доданро доштанд.
Дар филм таъкид шудааст, ки созмондиҳандагони ташкилоти террористию экстримистии ҳизби наҳзати исломӣ иброз медоштанд, ки гӯё ҳадафи ташкил намудани ин ҳизб, ҳифз кардани сиёсати иҷтимоии одамон будааст.
Вале дар асл намояндагони ин ҳизби ба ном исломӣ, ки аз кишварҳои хориҳӣ маблаѓгузорӣ карда мешуданд, ба самти мазҳаби суннӣ, ки мардуми ман боварӣ доранд ва мактаби Ҳанафия, ки он дар асри ҳафт таъсис дода шудааст, он ҳамчун мактаби мазҳабӣ аз ҷониби умум эътироф шудааст.
Роҳбарону аъзоёни ташкилоти террористию экстримистии ҳизби наҳзати исломӣ кӯшиш доштанд, ки бо фармони кормандони хадамоти махсуси як Ҳумҳурии Шарқии машҳур бадном кардани мактаби омӯзишии мазҳаби Ҳанафияро, ки он давоми беш аз 12 аср натанҳо маданияти ҳуқуқии таъсисёбии ҳама мардуми Осиёи Миёнаро ба ҳам мепайваст, натанҳо дар инҳо муҳим он аст, ки хулоса баровардани таҳрибаи идеалӣ ва принсипҳои ислом.
Дар филм муқаддасот ва дастовардҳои мактаби Ҳанафия ва боварии мардуми точик ва пайравони он дар тамоми дунё, ки ба ақидаи илмӣ, моҳияти мазҳаби сунниҳо ва риояи қонуни демократӣ ва принсипҳои гуманистӣ дар исломро муайян карда мешавад.
Маҳз ин вазъият ба гуфтаи Сардори давлат Эмомалӣ Рахмон ба рушди ислом таъсири бузург расонд.
Ба ақидаи бештари руҳониёни ҳаҳон таърихи пайдоиши ҳамзистии мардуми Осиёи Миёна ва муносибати хуб ба маданияту забонҳои мардуми хориҳӣ ва дигар мазҳабҳои динӣ бо ташаббуси гуманизми мактаби Ҳанафияӣ , ки бо самти суннӣ ҳараён дорад, ноил шудааст.
Ба ақидаи муаллифони филм маҳз мактаби Ҳанафия ба мардуми мо барои пушти сар намудани ин роҳи мушкил, рушди таърих ва нафароне, ки давомдиҳандаи ин мазҳаб мебошанд, кўмак намуда барои ҳифзи расму оин ва ба меърос мондани он ба наслҳои оянда, ки дар он идеяҳои фундаменталӣ, ки аз ҳониби аъзоёни ташкилоти террористию экстримистии ҳизби наҳзати исломӣ паҳн карда мешуд, зарур нест.
Дар давоми филми ҳуҳҳатӣ боварии мо ба устувор намудани менталитет ва муттаҳид намудани мардуми Точик равона карда шудааст.
Менталитет ва ягонагию иттиҳод будани мардум бар зидди идеалогияи нафароне, ки мехоҳанд бо истифодаи ҳар гуна ақида ва равияи ѓалат ба манфиати худ, ки ба меъёрҳои таъсисёбии мазҳаби суннӣ ягон наздикӣ надорад, пирўз гардад.
Маҳз чунин принсипҳо бар зидди кўшиши омўзиши сиёсати динӣ дар кишвар устувор меистад:
1.Дар филми мазкур масъалаҳои конкретӣ , ки бо кадом мақсад дини исломро истифода мекард ва кўшиши истифодаи динро бо содир намудани ҳиноят ва хиёнат ба мардуми худ нишон дода мешавад.
2. Ҳамчунин дар филми ҳуҳҳатӣ бо кадом усул хиёнаткорони кишвар шаҳрвандони гумроҳшударо идора карда онҳоро барои иҳро кардани супоришҳои манфиатноки хоҳагони хориҳаашон равона мекарданд.
3. Дар филм дақиқ макру ҳиилаю найранги хоинони ватан ва дини ман, ки ба тарафи душманҳо гузаштаанд ва пайравони равияи ваҳҳобия, ки дар идеалогияи фундаменталистии ислом таъсис дода шудаааст, инъикос ёфтааст.
Дар масъалаҳои мушаххас идеологияи ваҳҳобия, ки боиси ба амал омадани ҳанги шаҳрвандӣ дар кишвар ва ба ҳалокат расиндани зиёда аз 150 ҳазор шаҳрванди мамлакат гардид, дида мешавад.
4. Филм дар нафаре бо номи Кабирӣ, ки ягон дарахт нашинондаааст ва ягон коре барои ҳамъият манфиатбороро анҳом надодааст ва ҳатто кори бунёдкоронаву эчодӣ накардааст, дорои боигарии зиёд буд, ки бо карори додгоҳ мусодира шуда буд, маълумоти зарурӣ дода мешавад.
Дар филм муайян карда шудааст, ки як давлати исломӣ Ташкилоти террористию экстримистии ҳизби наҳзати исломиро ба манфиати худ маблаггузорӣ мекунад, зеро ҳама ин дороиҳо бо сарпарастони хориҳӣ ба даст оварда шудааст.
Ин далелҳо аз он дарак медиханд, ки Кабирӣ нангу номус ва обруи худро фурухтааст.
Ҳоло ў дар Аврупо бо ягон кор машѓул намуда, оилаву пайвандонаш, шаҳрвандони гумроҳшуда ва яккатор рўзноманигоронро, ки манфиатҳои ўро пеш мебаранд, мехўронаду мепушонад.
5. Филм дар бораи маблаггузорӣ ва таъсири кормандони хадамоти махсуси як кишвари хориҳӣ дарак медихад.
Дар ин филм кормандони хадамоти махсус кишвари шаркӣ, ки ба осудагӣ ва идеологияи инқилоби исломӣ талош кардаанд, веле устувории зиёиёни кишвари мо, ки нақши асосӣ ба занон рост намеояд, намоиш дода шудааст, зеро идеяи инқилоби исломӣ ба ҳамъияти мо бегона аст,
6. Филми ҳуҳҳати чашмро дар бораи кӣ дуст асту кӣ душман ба мардуми Точикистон ба менталитет ва омўзиши ислом нишон медиҳад.
Маҳз дину мазҳаби мо ба мардум ҳиҳати уствори будан бар зидди ҳамагуна кўшиши душман барои ноором кардани вазъияти сиёсиву иқтисодии кишвар қувват медиҳад.
7. Филм дар бораи ҳафафҳои Кабирӣ, ки барои манфиатҳои худ аз ягон кори бад рў намегардонад, қисса мекунад.
Дар ин ҳо нишон дода шудааст, ки Кабирӣ бо рўзноманигороне, ки корҳои ўро пеш мебаранд, ба ақли ҳомеаи шаҳрвандони мо дар бораи бемории “КОВИД-19” ҳамлаҳои иттилоотӣ мекунанд.
Кабирӣ бо ҳаммаслаконаш холо масъалаи бемории бемории “КОВИД-19”-ро чун яроқ бар зидди ҳукуматдорони кишвар истифода мебаранд.
Ў бо ҳамроҳи ҳаммаслаконаш дар бораи паҳншавии бемори бемории “КОВИД-19” дар ҳудуди кишвар ҳаргуна хабарҳои бардуруѓ сохта, бо чунин роҳ мехоҳанд, байни мардум ва ҳукуматдорони мамлакат паҳн намуда, эътимоди мардумро аз ҳукумат коста намоянд.
Аммо ин нақшаи таблиѓотии Кабирӣ ва нақшаҳое, ки аз тарафи кормандони хадамоти махсуси хориҳӣ пеши ў гузошта шудаанд, дар ин вақт барбод рафтанд.
8. Дар филм дақиқ карда шудааст, ки маҳз хиёнаткорӣ ва омўзиши мазҳаби шиа, ки Кабирӣ бо хочагони хориҳиаш дар кишвар ба рох монда буд, аз ҳониби он кишвари шарқӣ маблаѓгузорӣ мешавад.
Дар филм дар бораи хиёнаткорӣ ва рафтори бадхоҳонаи Кабирӣ нишон дода мешавад.
Дар ин бора ҳатто нафарони наздик ва собиқ ҳамфикрони ў , ки аз меъёрҳои мазҳаби ҳанафӣ дур будани Кабирӣ хабар медиҳанд.
10. Филм ин лаҳҳаи даъват барои нафаронест, ки то кунун ба ҳузъ ин ҳосуси кормандони хадамоти махсуси хориҳӣ, ки то ҳол дастонашонро ба хуну ифлосӣ олуда накардаанд, мебошад.
Ҳамзамон ин филми хуҳҳати даъват ба нафарони гумроҳшуда, ки холо низ барои иқрои гуноҳ ва изҳори пушаёмонӣ дер нашудааст даст кашидан аз чунин амалҳои нопок ва баргаштан ба хона мебошад.
Аз чунин афроди гумроҳшуда дархост карда мешавад, ки аз хушунат нисбат ба мардуми хеш даст кашанд, зеро холо ҳам фурсат аст.
11. Филм дар бораи оне ки новобаста ба фоҳеаи миллӣ дар кишвар ва ҳанги шаҳрвандӣ, ки сабаби марги беш аз 150 ҳазор бародарону хоҳарон гардида, ба буҳаи мамлакат зиёда аз 10 миллирад доллар зарар иктисодӣ расонд, ҳоло низ ҳаст кишварҳои хориҳие, ки меҳоханд аз кўмаки чунин хоинҳои миллат истифода карда, дубора бо ҳар роҳу восита дар бораи оқибатҳои он ҳатто фикр накарда, нооромиро дар кишвар барпо намоянд.
12. Филм бо мақсади ҳушдорӣ ва хотиррасонии навбатӣ дар бораи он, ки тавассути сиёсати миллии сулҳхоҳонаи Призиденти Ҳумҳурии Тоҳикистон Эмомалӣ Раҳмон таҳия шудааст ва ҳоло дар ҳудуди кишвар сулҳу суббот ва оромӣ пояндаас ва миллати сарбаланди тоҳик барои пойдории суботи сиёсӣ ҳамаша иттоҳид мебошад.
Дар инҳо қайд карда шудааст, ки сулҳу суббот ва оромӣ дар кишвари мо бо кўшиш зиёд ба даст оварда шуда, барои пойдории он хуни бародарону хохарони зиёди ватан рехта шудааст.
Аз ин рў, мо бояд онро чун гавҳараки чашм нигоҳ дорем.
13. Филм танҳо дар бораи ягонагӣ ва муттаҳидии тоҳикон буда, дар мамлакат ҳамаи неруҳои сиёсӣ метавонанд, ба душманони кишвари ман, аз ҳумла ба инқилоби исломӣ ва идеяҳои фундаментализм , ки асоси идеология ва ҳадафи стратегии Ташкилоти террористию экстримистии ҳизби наҳзати исломӣ мебошад, иттиҳоду устувор бошанд.
Бо дар назардошти ҳолатҳое, ки дар байни ҳамватанони мо боқӣ мондаанд, аз ҳумла ашхосе ки пайрави идеалогияҳои бегона ва кўр-кўронаи фундаментализми исломӣ муроҳиат карда гуфтаниам , ки ба ватан, хонадон ва назди оила ва наздикони хешовандони худ баргарданд.
Хиёнат ин роҳи Шумо нест!
Ин роҳ, ки Кабирӣ пеш гирифтааст роҳи бебозгашт аст,
чунки ў хоин аст. Ин суханонест, ки мо мегўему ба самъи шумо мерасонем.
Ин боварии худи собиқ “ҳаммаслакон” ва ҳамақидагони ўст. Инро тамоми мардуми мо медонанд.
Бо назардошти муҳим ва актуалӣ будани мушкилии мазкур ки дар ин филми ҳуҳҳати дарҳ гардидааст, ҳавф барои сокинон дорад, чунин меҳисобам, ки тарҳумаи филми мазкур ба забонҳои хориҳӣ ва аз ҳумла забони англисӣ ба роҳ монда шавад то ки моҳияти хатари мазкур хусусан, фаъолияти экстримизм ва терроризми Ташкилоти террористию экстримистии ҳизби наҳзати исломӣ ва Кабирӣ ки дар кофтукоби байналмилалӣ қарор дорад, ба самъи бинандагони Аврупо низ ошкоро расонида шавад.
Муҳим аст, ба моҳияти аслии фаъолити Кабирӣ ва ҳизбу созмонҳои ў ки аз ҳамкориҳои зич бо мақомотҳои махсуси қудратии бурунмарзӣ иборат аст ва мухолифи бехатарии Иттиҳоди Аврупо мебошад барои худи сокинони он хатари ҳиддӣ аст.
Бо эҳтиром....
